wtorek, 31 maja 2016

Płomiennego ducha

Dziś rano z powodu nieprzespanej niemalże nocy (bo duszno, upał i budzący się co chwilę maluch) wstałam z myślą, że mam dość. Dość bycia niewyspaną. Dość podobnych do siebie dni. Dość upału. Że tęsknię za jakąś niesprecyzowaną wolnością i niezależnością. Choćby taką, żeby można się było wyspać, kiedy się chce.
A potem zerknęłam w przelocie na dzisiejsze czytania. 
Z Listu do Rzymian:

Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie - wytrwali. (...) Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne.
Tak bardzo łatwo popaść w jakiś duchowy czy życiowy marazm. Powiedzieć: dość, zamiast próbować znaleźć radość w tej codzienności, w której jest się tu i teraz. W służbie, w miłości. W zmęczeniu. W codzienności. 

I Ewangelia dzisiejsza, w której Maryja, nie troszcząc się o siebie, biegnie, żeby pomagać. Rezygnuje z własnych potrzeb - wydaje się to dla Niej naturalne. Wie, że została niesamowicie obdarowana i to popycha ją do pomocy bliskim. 
Trudno uświadomić sobie bycie obdarowanym. Dużo łatwiej niż wdzięczność przychodzi narzekanie, zniechęcenie. 
A trzeba nam pamiętać, że dla Maryi dar Bożego macierzyństwa nie był łatwy. Nie była mężatką, nie wiedziała do końca, jaki los ją czeka. A jednak w tym wszystkim wdziała przede wszystkim Boży dar. 
Warto by powalczyć w sobie o taką pełną wdzięczności optykę Maryi.

środa, 11 maja 2016

Nie ze świata


Dzisiejsza Ewangelia tak bardzo przypomina mi Wielki Czwartek. Chrystusowa modlitwa o jedność jest dziś chyba bardzo aktualna. Bo przecież dziś każdy ma swoje zdanie - co do wiary i Ewangelii również. Zbyt często zapominamy, że Bożym planem jest to, abyśmy byli JEDNO. Tymczasem łatwiej nam szukać tego, co dzieli zamiast tego, co łączy.

Uczniowie Boga, jego przyjaciele nie są ze świata, jak On sam. Czy ja jestem nie ze świata ze względu na Ewangelię? Czy raczej staram się ją naginać tak, żeby się jakoś z tym światem pogodzić, pójść na wygodny kompromis, który zapewni mi akceptację ogółu i spokojne życie?
Uświęć nas w Prawdzie. Słowo Twoje jest Prawdą.
A Prawda nie potrzebuje kompromisu. W żadnym wymiarze.

wtorek, 10 maja 2016

Znać Boga


Piękną modlitwę - rozmowę z Ojcem daje nam dzisiaj Słowo Boże. Wypływa z tej modlitwy wielka prawda: zbawieniem jest znać Boga. Znać Boga, a więc usłyszeć i przyjąć Jego słowo. Chrystus chce tego dla nas wszystkich. Wystarczy, byśmy uwierzyli, że to Słowo może nas zbawić, że jest tym, czego potrzebujemy.

Poruszyły mnie też dziś bardzo słowa psalmu: 

Bóg nasz jest Bogiem, który wyzwala,
Pan nas ratuje od śmierci.

Jak łatwo zapominam, że Bóg może mnie wyzwolić: z mojej słabości, z tego wszystkiego, z czym sobie nie radzę. Może ocalić mojego ducha od śmierci. Muszę tylko pozwolić Mu na to, zamiast próbować ciągle radzić sobie po swojemu. Zawierzyć.

środa, 15 maja 2013

Uświęć ich w prawdzie

(Dz 20,28-38)
Paweł powiedział do starszych kościoła efeskiego: Uważajcie na samych siebie i na całą trzodę, nad którą Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów. Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi. Nie pożądałem srebra ani złota, ani szaty niczyjej. Sami wiecie, że te ręce zarabiały na potrzeby moje i moich towarzyszy. We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu. Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem ze wszystkimi. Wtedy wszyscy wybuchnęli wielkim płaczem. Rzucali się Pawłowi na szyję i całowali go, smucąc się najbardziej z tego, co powiedział: że już nigdy go nie zobaczą. Potem odprowadzili go na okręt.

(Ps 68,29-30.33-36)
REFREN: Śpiewajcie Bogu wszystkie ludy ziemi

O Boże, okaż swą potęgę,
potęgę Bożą, której dla nas użyłeś.
W Twej świątyni nad Jeruzalem,
niech królowie złożą Tobie dary!

Śpiewajcie Bogu królestwa ziemi,
zagrajcie Panu,
który przemierza odwieczne niebiosa.
Oto wydał głos swój, głos potężny:
„Uznajcie moc Bożą!”

Jego majestat jest nad Izraelem,
a Jego potęga w obłokach.
On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę.
Niech będzie Bóg błogosławiony.

(J 17,21)
Słowo Twoje, Panie jest prawdą, uświęć ich w prawdzie

(J 17,11b-19)
W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił sie tymi słowami: Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.

wtorek, 14 maja 2013

Kochaj i rób co chcesz

(Dz 1,15-17.20-26)
Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. Napisano bowiem w Księdze Psalmów: Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka! A urząd jego niech inny obejmie! Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania. Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. I tak się pomodlili: Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą. I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.

(Ps 113,1-8)
REFREN: Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził

Chwalcie, słudzy Pańscy,
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione
teraz i na wieki.

Od wschodu aż do zachodu słońca
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy,
ponad niebiosa sięga Jego chwała.

Kto jest jak nasz Pan Bóg,
co ma siedzibę w górze,
co w dół spogląda
na niebo i na ziemię?

Podnosi z prochu nędzarza
i dźwiga z gnoju ubogiego,
by go posadzić wśród książąt,
wśród książąt swojego ludu.

(J 15,16)
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.

(J 15,9-17)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

Dzisiejsza litrugia stawia nam przed oczami postać Macieja i jego powołania. To Pan Bóg powołuje, nie ma przypadków.
Wspaniała jest Ewangelia. Tak wiele w niej o miłości. To właśnie miłość jest źrodłem. Z niej wypływa przyjaźń z Bogiem i wszelkie prośby ku niemu kierowane. Obietnica Pana Jezusa jest niesamowita - o cokolwiek poprosicie Ojca w imię moje, dostaniecie. Jedynym warunkiem, przykazaniem jest miłość.
Kochaj i rób, co chcesz.

poniedziałek, 13 maja 2013

Jam zwyciężył świat

(Dz 19,1-8)
Kiedy Apollos znajdował się w Koryncie, Paweł przeszedł okolice wyżej położone, przybył do Efezu i znalazł jakichś uczniów. Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę? A oni do niego: Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty. Jaki więc chrzest przyjęliście? - zapytał. A oni odpowiedzieli: Chrzest Janowy. Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jezusa - powiedział Paweł. Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali. Wszystkich ich było około dwunastu mężczyzn. Następnie wszedł do synagogi i odważnie przemawiał przez trzy miesiące rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym.

(Ps 68,2-7)
REFREN: Śpiewajcie Bogu wszystkie ludy ziemi

Bóg wstaje i rozpraszają się Jego wrogowie,
pierzchają przed Jego obliczem ci, którzy Go nienawidzą.
Jak dym przez wiatr rozwiany,
jak wosk, co rozpływa się przy ogniu,
tak giną przed Bogiem grzesznicy.

A sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem,
i rozkoszują radością.
Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu,
równajcie drogę przed Tym, który dosiada obłoków.

Ojcem dla sierot i wdów opiekunem
jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.
Bóg dom gotuje dla opuszczonych,
jeńców prowadzi ku lepszemu życiu.

(Kol 3,1)
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga.

(J 16,29-33)
Uczniowie rzekli do Jezusa: Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie trzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś. Odpowiedział im Jezus: Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie - każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną. To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat.

Na świecie doznacie ucisku, ale miejscie odwagę. Chrystus utwierdza swoich uczniów w wierze. Posyła  ich wtedy, kiedy są gotowi, nie wcześniej. Kiedy są pewni. Jednocześnie uprzedza o trudnościach. Prawdopodobnie uczniowie i tak będa zaskoczeni przez przesladowania. Tak często przecież i my, mimo świadomości, "że nie bedzie łatwo" czujemy się przytłoczeni przez jakieś wydarzenia.
Pierwsze czytanie przypomina o wielkim darze Ducha Świetego. O darze, który daje nam uczestnictwo w tajemnicy Chrystusa, który daje siłę i umiejętności do bycia Jego świadkiem.

Dziś wspomnienie dowolne Najświętszej Maryi Panny Fatimskiej. Trwa miesiąc maj. To szczególne nabożeństwo do Matki Bożej, które teraz powinno nam towarzyszyć może wiele nauczyć. Zaufania i wiary, której wzorem stała się Maryja.

środa, 17 kwietnia 2013

Głosili w drodze słowo

(Dz 8,1b-8)

Po śmierci Szczepana wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem Apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem. A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów porywał mężczyzn i kobiety, i wtrącał do więzienia. Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo. Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka radość zapanowała w tym mieście.

(Ps 66,1-7)
REFREN: Niech cała ziemia chwali swego Boga

Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie,
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu chwalebną oddajcie,
Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła!